من يا مار؟

تلخ شده ام . حس ميكنم دهانم مزه زهر مار دارد . و يك كيسه زهر زير زبان جا سازي شده كه گاه گداري خودي نشان ميدهد و اطرافيان را احتمالا آزار مي دهد . شايد هم نه .
كمي حسادت آنهم نا خواسته به چيزي نا معلوم هم كه به آن اضافه كنم، حال اين روزهايم را خوب توصيفي كرده ام.
آدمهاي خوش قلب را كه ميبينم يك چيزي سيخونكم ميزند و وادارم ميكند به توجه . شايد به همان خوش قلبهاي دوست داشتني هم حسادت ميكنم ،شايد چون مدتهاست خوش قلبي را از ياد برده ام ،يا خوش قلبها مرا از ياد برده اند .
گرچه گاهي دست به كمر و با قيافه اي حق به جانب و با حالتي تدافعي وجودشان را نفي ميكنم ،اما هستند و من چقدر هم دلتنگ شده ام برايشان .